Powinności członków Arcybractwa

Jedną z pierwszych decyzji organizacyjnych ks. Piotr Skarga, zaraz po wybraniu go na ojca duchownego Bractwa, było zdefiniowanie siedmiu powinności członków.

Według wydanej 1884 jubileuszowej Książki Pamiątkowej pownności te stanowiły pierwszy rys statusu Bractwa. Zostały przedłożone przez ks. Skargę już na trzecim spotkaniu Arcybractwa (na tzw. „schadzce”) w dniu 28 października 1584 r. Powonnoście te zostały dobrowolnie przez wszystkich przyjęte, a brzmienie ich według Księgi Pamiątkowej było następujące:

1. Każdy brat zmówi co dzień 3 Ojcze nasz, tyleż Zdrowaś Marya, prosząc Boga, aby dał mu serce miłosierne, a ubogim i strapionym cierpliwość.

2. Aby co miesiąc wtórej niedzieli, wszyscy bracia i siostry byli na Mszy śpiewanej – na intencyą czynienia siedmiu uczynków miłosiernych zmówią na tejże Mszy siedm pacierzy i dobrowolną złożą ofiarę pieniężną do do skrzynki brackiej

3. Dwakroć do roku spowiadać się mają i przystępować do stołu Pańskiego w drugie niedziele miesiąca Lutego i miesiąca Lipca.

4. Każdy brat i siostra ma dawać do skrzynki ubogich dwojaką jałmużnę, jednę tygodniową, jaką wpisując się do Bractwa przyrzekła płacić, drugą wedle woli serca swego »gdy mu się czem od Pana Boga poszczęści«.

5. Każdy z braci, w każdą niedzielę po kazaniu obiedniem – a z większej powinności, po Mszy brackiej miesięcznej, na schadzce wspólnej na wzbudzenie serc swoich ku miłosiernym uczynkom i na czynienie kollekty przyjść ma.

6. Co tydzień dwa bracia z bractwa do jednego szpitala w Krakowie i do więzienie iść mają, nawiedzając ubogie i więźnie, przynosząc im naznaczoną jałmużnę świecką i duchową, jeśli z sobą kapłana, który byłby ich do dobrego i cierpliwości upominał, mieć mogą. A białe-głowy toż też czynić mają, ale nie z powinności, ani wszystkie, jedno, które chcą a mogą, niosąc także z skrzynki ubogich jałmużnę naznaczoną.

7. Gdy tego zajdzie potrzeba, bracia tego Bractwa, na to naznaczone, powinni stać u kościoła Barbary Ś. prosząc jałmużny, a to sobie za cześć Chrystusa Pana Boga swego poczytać mają, który dla nas żebrakiem i ubogim stał, będąc bogatym, abyśmy jego ubóstwem ubogaceni byli.

Idea ta przetrwała do dzisiaj i członkowie nadal deklarują:
1) codzienną modlitwę
2) udział w comiesięcznych mszach brackich
3) spowiedź co najmniej 2 razy w roku
4) regularne datki
5) udział w spotkaniach brackich
6) udział w nawiedzaniu potrzebujących
7) udział w kwestach brackich